ουροβόρος όφις

Φίδι που κουλουριάζεται και δαγκώνει την ουρά του. Ο ο.ο. λατρευόταν στους πρώτους μεταχριστιανικούς χρόνους στη Φρυγία, ως έμβλημα της υπέρτατης δύναμης, της φρόνησης και της μυστηριακής γνώσης. Οι λάτρες του ονομάζονταν οφείτες και ήταν αιρετικοί χριστιανοί. Οι αλχημιστές θεωρούσαν ότι ο ο.ο., όπως και το «φιλοσοφικό αβγό», συμβολίζουν το ενιαίο της ύλης, την απόλυτη ενότητα, την ψυχή του κόσμου. Γι’ αυτό και έγραφαν μέσα στον κύκλο που σχηματίζει ο ο.ο. το ρητό «Έν τό παν και δι’ αύτου τό παν και είς αυτό τό παν». Τον ο.ο. παραδέχονται και οι θεοσοφιστές.